کاوش موضوع اقتصاد شهری

اقتصاد شهری (انگلیسی: Urban economics) به بررسی اقتصادی مناطق شهری می‌پردازد. اقتصاد شهری با استفاده از ابزارهای اقتصادی، مسائل و معضلات موجود در شهرها مانند جرم و جنایت، آموزش و پرورش، حمل و نقل عمومی و مسکن را تحلیل می‌کند. اقتصاد شهری شاخه‌ای از اقتصاد خرد است که ساختار فاصله‌ای (فضایی) شهری و موقعیت خانوارها و بنگاه‌ها را بررسی می‌کند. بیشتر بررسی‌های اقتصاد شهری بر یک مدل به خصوص تکیه دارند که در دههٔ ۶۰ میلادی توسط ویلیام آلونسو (William Alonso)، ریچارد موث (Richard Muth)، و ادوارد میلز (Edward Mills) برای ساختار فضایی شهری ارائه شد. این مدل شهر تک‌مرکزی (Monocentric city) نامیده می‌شود. در حالی که عموماً در اقتصاد نئوکلاسیک روابط فضایی (فاصله‌ای) میان افراد و موسسات در نظر گرفته نمی‌شود، اقتصاد شهری با تمرکز بر این گونه روابط، تلاش می‌کند انگیزه‌های زیربنایی که موجب تشکیل، کارکرد، و توسعهٔ شهرها می‌شوند را دریابد. مدل شهر تک‌مرکزی آلونسو از همان زمانی که پدید آمد تا کنون، به عنوان نقطهٔ آغازین بررسی‌های اقتصاد شهری کاربرد دارد. این مدل از یک ناحیهٔ تجاری مرکزی (Central Business District) و نواحی اطراف آن تشکیل شده که به شکل یک صفحه است. مدل تک‌مرکزی در گذر زمان تضعیف شده است زیرا با پیشرفت تکنولوژی، حمل و نقل سریع‌تر و ارزان‌تر باعث می‌شود که افراد بتوانند در فاصلهٔ دورتری از محل کارشان زندگی کنند. همچنین پیشرفت‌های ارتباطی نیز موجب می‌شود که افراد با کار کردن از راه دور، از ناحیهٔ تجاری مرکزی خارج شوند. علاوه بر این، تحقیقات اخیر در تلاش بوده‌اند تا مفهوم چندمرکزی را که در مدل شهر حاشیه‌ایِ (Edge City) جول گارو (Joel Garreau) آورده شده است، توصیف کنند. توصیفات متعددی برای چنین گسترش‌هایی در شهرها ارائه شده‌اند که در آن‌ها عواملی همچون مطلوبیت حاصل از هزینهٔ کمتر مسکن نیز آورده شده‌اند.... بیشتر در ویکی پدیا